Boekenrecensie. Op je lijf geschreven – Mayra Louise

Af en toe voel ik me onzeker. Vroeger vaker dan nu. Toch is het op bepaalde ogenblikken niet gemakkelijk. Niet gemakkelijk om te houden van mijn lichaam, van mijn vetrollen en tijgerstrepen. Van jongs af leer je namelijk dat dik zijn niet oké is. Als je dik bent moet je vermageren, zo is het nu eenmaal. Althans dat is wat de maatschappij ons verteld.

“Als je continue bezig bent met het verbergen van bepaalde delen van je lijf, wijs je die stukjes van jezelf steeds opnieuw weer af.”

De auteur

De schrijfster van dit boek, Mayra Louise, volg ik al een tijdje op Instagram. Ze deelt namelijk super toffe en eerlijke content. Content waardoor je goed voelt, niet waardoor je meteen de applicatie wil sluiten omdat je te jaloers bent op het leven/ het lichaam van iemand anders. Daarnaast is ze freelance journalist, voormalig Plussize model, mama van Isameya en eigenares van de podcast ‘Mayra Louise’. Die podcast kwam er in naloop van haar boek. Ze wou nog meer mensen interviewen over body positivity.

“Mijn lijf doet het, ik ben gezond, is dat niet ook prachtig?” – Nina Nijland

Het verhaal

Het boek ‘Op je lijf geschreven’ vertelt het levensverhaal Mayra Louise. Zij zat twintig jaar lang vast in het gedachtenpatroon dat je leven beter wordt als je wat kilo’s kwijt bent. Zij was niet de enige die dat dacht. In haar boek laat ze verschillende vrouwen aan het woord die hebben geworsteld of nog steeds worstelen met hun gewicht. Zij dragen allemaal één voor één mee dat geluk niet in een kledingmaat zit of in een getal op de weegschaal. Ze delen mee dat ook jij het verdient om je goed (genoeg) te voelen. Het moto van Mayra Louise is dan ook “Happy is not a dressize”.

“Ik heb zoveel leuke momenten voor mezelf verpest doordat ik mezelf dik of lelijk vond.” – Cynthia Schultz

Mijn mening

Dit boek sprak me meteen aan. Net zoals alle vrouwen in dit boek heb ik jaren lang geworsteld met mijn gewicht, dit doe ik nog steeds. Echter laat ik niet langer mijn geluk afhangen van mijn gewicht. Ik heb mede dankzij de Facebook groep ‘Curvy girls‘ die opgericht werd door Josine van ‘The Bigger Blog’ mijn eigen lichaam leren aanvaarden. Ik heb geleerd om mijn dikke kin, mijn buik en mijn tijgerstrepen lief te hebben.

“Aan een kledingmaat of gewicht kun je niet aflezen hoe gezond iemand is.”

Dit boek werd geschreven voor every body, elk lijf. Dat wil zeggen dat er in dit boek ook verschillende vrouwen aan bod komen. Dunnere vrouwen, dikkere vrouwen, blanke vrouwen, zwarte vrouwen, … . Zo kan iedereen zich spiegelen aan minstens één verhaal.

“Gezond of ongezond, dit lijf en elk ander lijf, verdient liefde.”

Ik geloof dat elke vrouw op deze aardbol dit boek gelezen moet hebben. Onze samenleving draagt namelijk mee dat dun zijn gelijk staat aan gezond en dik aan ongezond. Toch ken ik via de facebook groep ‘Curvy girls’ fitte en gezonde plussize vrouwen. Terwijl ik ook dunne ongezonde vrouwen ken.

Deel hieronder één punt die je mooi vind aan jezelf.