Boekenrecensie. Haar naam was Sarah – Tatiana De Rosnay

Onlangs zag ik het boek Haar naam is Sarah voorbij komen op mijn Goodreads tijdslijn. Toen ik las dat het boek zich rond de Tweede Wereldoorlog afspeelde, twijfelde ik geen seconde. Ik sprong meteen op mijn fiets en reed richting de bibliotheek.

“You get attached to places, you know. Like people, I suppose.” 

De auteur

Tatiana De Rosnay is een Franse journalist en schrijver van verschillende Franstalige en Engelstalige Romans. Ze werd geboren op 28 september 1961 in Neuilly-sur-Seine, een dure voorstad van Parijs. Ze schreef sinds 1992 al heel wat verschillende boeken waarvan er een aantal naar het Nederlands werden vertaald. Haar best verkochte boek is ‘Haar naam was Sarah’. Dit boek werd in 2010 verfilmd en schoof meer dan 5 miljoen keer over de toonbank.

“You’re playing with Pandora’s box. Sometimes it’s better not to open it. Sometimes, it’s better not to know.” 

Het verhaal

Sarah was tien jaar toen ze op 16 juli 1942 samen met haar ouders werd opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver werd gebracht. Daar werd ze dagenlang met 1000 andere joden vastgehouden voordat ze gedeporteerd werden naar verschillende concentratiekampen. Zestig jaar later krijg Julie Jarmond, een Amerikaanse journaliste die gehuisvestigd is in Parijs, de opdracht om een artikel te schrijven over deze razzia. 

“How was it possible that entire lives could change, could be destroyed, and that streets and buildings remained the same, she wondered.” 

Mijn mening

Het verhaal van Sarah greep me meteen vast en liet me niet meer los. Vanaf de eerste pagina wilde ik weten wat er met haar, haar broertje en de rest van haar familie is gebeurd. Sommige dingen kon ik al raden, toch koesterde ik nog steeds hoop. Hoop dat er toch ook zon scheen in het leven van Sarah. Toch gek, hoe hard je kan meeleven met een fictief personage die zich gevormd heeft in het hoofd van iemand anders. Een fictief personage die heftige gebeurtenissen heeft meegemaakt, waarvan er een aantal jammer genoeg op waargebeurde feiten berusten. Zoals de drama’s die zich afspeelden in het voormalige wielerstadion Vélodrome d’Hiver. Drama’s waarover ik nog nooit gehoord had.